10

- Ja nie chcę stąd wychodzić. Chcę tu zostać na zawszę, z tobą Nelly. - powiedział spoglądając mi w oczy. - Harry ja .. - nie pozwolił mi dokończyć. Jak pijawka wpił się w moje usta z resztą ja nie pozostałam mu dłużna. Mózg wołał, że do najgorszy błąd w moim życiu jednak serce wołało że to najlepsze co mnie w życiu spotkało. Kompletnie nie wiedziałam co mam zrobić, ale jednak posłuchałam rozumu. To za wcześnie, ledwo co się znamy.  Odzyskałam zdrowy rozsądek i odepchnęłam go od siebie.
- Przepraszam. - mruknął.
- Po prostu zapomnijmy o tym. - powiedziałam i wstałam z ziemi. Podałam mu rękę, którą chwycił i również wstał. Założyłam mu opaskę na oczy i powoli szliśmy w stronę domu.

Mijały sekundy, minuty, godziny, dni a Harry nie odzywał się do mnie ani słowem od tamtego incydentu. Dzwoniłam do niego dwa razy, może trzy ... ewentualnie liczba zer nie mieściła się na wyświetlaczu. Dzwoniłam po raz kolejny.
- Halo ? - w telefonie odezwał się kobiecy głos.
- Harry ? - głupio zapytałam.
- On nie może teraz rozmawiać, zadzwoń później. - powiedziała i rozłączyła się.
- Co jest grane ? - zapytałam sama siebie. Postanowiłam, że zrobię małą wizytę w domu One Direction.




Lekko nacisnęłam biały guzik od domofonu chłopaków.
- Tak ? - 
- Cześć, to ja Nelly. Wpuścisz mnie ? - zapytałam.
- Co to za pytanie, oczywiście, że wpuszczę. - 
Po chwili w drzwiach zobaczyłam uśmiechniętego Niall'a
- Cześć. - przytulił mnie.
- No hej. - odwzajemniłam uścisk.
- Co cię sprowadza w nasze skromne progi ? - zapytał kiedy już usiedliśmy na kanapie w salonie.
- Harry. - powiedziałam.
- No wiesz ! Już miałem nadzieje, że się za mną stęskniłaś. - powiedział.
- Niall, ja nie żartuje. Od tego naszego wypadu w ogóle się nie odzywa, nie odbiera telefonów, a co najdziwniejsze dzisiaj się dodzwoniłam, ale odebrała jakaś dziewczyna. - 
- Dziewczyna ? Nic nie mówił nam o dziewczynie. - 
- Przecież gadam, że to dziwnie. - 
Niall przez chwilę myślał, a później spojrzał się na mnie z miną cwaniaka.
- Czemu się tak na mnie patrzysz ? - zapytałam.
- Podpuścimy go i dowiemy się o co chodzi. - odpowiedział.
- Ale jak ? - zapytałam.
- Zobaczysz. - zaśmiał się jak szalony naukowiec.
- Czasem się ciebie boje. - powiedziałam.
- Tylko czasem ?! -


Niall wszedł do pokoju loczka trzaskając drzwiami. Delikatnie przyłożyłam szklankę do drzwi i zaczęłam podsłuchiwać.
- Przegiąłeś ! - krzyknął Niall.
- Co ? O co ci chodzi ? - pytał loczek.
- A o to, że w gazetach jest pełno zdjęć twoich i jakiejś laski, a my nic nie wiemy ! - blondyn ciągle krzyczał. Ledwo co powstrzymywałam się od śmiechu.
- Żartujesz ?! - wydarł się Harry. - Gdzie ?! - dodał.
- Teraz mi się nie ruszasz i tłumaczysz. - 
- No dobra, ale jak się Nelly dowie to nie wiem co ci zrobię. - powiedział, a mi serce stanęło. Czyli to coś związane ze mną.

_________________________________

Krótki ? Wiem
Nudny ? Taa wiem

Postaram się pisać bardziej ciekawie ; )

+ Zapraszam na mojego drugiego ( pierwszego ) bloga http://he-stole-my-heart.blogspot.com/
++ FOLLOW ME ! @Aleksandra_1000